Başkalarını kaybetme, yanlış anlaşılma, onaylanmama, yalnız kalma, sevilmeme, terk edilme gibi korkularınız yüzünden pek çok şeyi görmezden gelip özür dilediğiniz zamanlarda bir an durup aslında en büyük haksızlığı kendinize yaptığınızı fark etmenizi isterim.
Read More
Hayatın seçimlerimizle yarattığımız ve senaryosunu yazıp oynadığımız bir oyun olduğunu her zaman söylerim. Yaşadığımız her ne varsa, mutlaka bizim tercihimizden ibarettir. Kendi hayat sahnemizde oyunumuzu sergilerken, bir başkası da bu oyunun içinde rol alıverir. Çok iyi tanıdığımız bir dostumuz da olabilir bu insan, yolda yürürken omzumuza çarpan ve yalnızca birkaç saniye göz göze geldiğimiz biri de..Hiç tanımadığımız insanlarla hiç ummadığımız zamanlarda yollarımız kesişir. Hiç ummazken başkalarının hikayelerine ortak oluveririz.
Değdiğimiz hayatlar anılarımızın birer parçası oluverir. Tesadüf müdür peki?.. Hayır, hayatta tesadüf diye bir şey yoktur. Yaşadığımız her an ilahi planın bir parçasıdır. İyi ya da kötü bütün parçalar, birleşirler ve hayatı oluştururlar.
Ben hayatı bir vapura doğru hızlı adımlarla yürüyen insanlara benzetirim hep. Tek bir yöne doğru yürümen gerekir. Ne yavaşlayabilirsin, ne durabilirsin, ne de geri dönebilirsin. Önündeki kapıdan diğerleriyle beraber geçmek zorundasındır. İşte hayat yolculuğu da böyledir; yüzünü geçmişe değil de önünde uzanan yola çevirdiğin, adımlarını dikkatlice atarak yürüdüğün bir yolculuktur.
Ben, senin hayat yolculuğunda içindeki bilge ruhu uyandırmak, tekamül basamaklarını çıkarken sana eşlik etmek için buradayım. Okuduğun her satırda bilginin ışığının sana ulaşmasını ve hayata daha iyimser, daha sevgi dolu, daha adaletli, daha hakkaniyetli ve daha farkında olarak bakmanı diliyorum.
Sevgiyle ve Işıkla...
